Sharr:
Mein Name ist Sharr Braina, ich bin 14 Jahre alt und Schüler der Edith-Stein-Schule in Friedrichsthal. Ich nehme seit Beginn des Projektes im September 2013 an dem Comenius Projekt PEACE MAKER teil. Wir beschäftigen uns mit Möglichkeiten der Streitschlichtung und versuchen Konflikte zwischen Schülern zu lösen, friedliche Lösungen zu finden und auch Konflikte zu vermeiden. Im letzten Jahr hatten wir sehr viele Konflikte in unserer Klasse, aber seit wir in der Projektgruppe arbeiten ist es viel ruhiger und friedlicher bei uns geworden. Dieses ist das erste Comeniusprojekt an unserer Schule und wir arbeiten mit drei europäischen Ländern zusammen: Frankreich (Pau), Spanien (Valladolid) und Holland (Delft). Am 17.05. findet unser letztes internationales Comeniustreffen in Holland statt und wir freuen uns auf ein Wiedersehen mit unseren Projektpartnern. Ich möchte auch sagen, dass wir bei allen internationalen Comeniustreffen, in Spanien, wie auch in Frankreich immer sehr herzlich begrüßt und aufgenommen wurden. Wir haben versucht, etwas von dieser Gastfreundschaft zurückzugeben, als die Comeniuspartner im November 2014 bei uns in Friedrichsthal zu Gast waren.
Angelo:
Mein Name ist Angelo Sabedot, ich bin auch seit Beginn des Projektes im September 2013 dabei. Im Sommer endet unsere zweijährige Projektphase. Wir haben in diesem Projekt einiges erreicht. Begonnen haben wir mit einer Umfrage an unserer Schule und an den Partnerschulen, was denn die typischen Konflikte sind, denen Jugendliche im Schulalltag begegnen. Wir haben uns dann auf die 4 häufigsten Konfliktursachen konzentriert.
Cybermobbing, Vorurteile und Diskriminierung, Außenseiter und Gender Konflikte, wie z.B. Mädchen dürfen nicht mit fußballspielen, sie können es nicht.
Zeitgleich hat eine andere Gruppe sich mit dem Entwurf eines Logos beschäftigt. Wir haben dann einen internationalen Logo-Contest durchgeführt und das von unserer Gruppe entworfene Logo hat gewonnen. Wir haben im Anschluss dieses Logo auf 4 Teilstücke einer Leinwand gemalt und bei jedem Besuch ein Teilstück ausgetauscht.
In Spanien haben wir uns dann den Techniken der Mediation gewidmet und erarbeitet, wie eine Streitschlichtung nach den Regeln der Mediation abläuft.
Jedes Partnerland hat sich nun auf einen der 4 ausgewählten Konfliktursachen konzentriert und die Situation als Rollenspiel improvisiert.
Dieses Rollenspiel wurde nun auf Konfliktlösungen weiter ausgearbeitet und auf DVD aufgenommen.
In Frankreich haben wir dann unsere Rollenspiele gemeinsam angeschaut und über alternative Lösungen diskutiert.
In Deutschland im November letzten Jahres wurde uns dann die Forumtheatermethode von Augusto Boal vorgestellt:
Zunächst wird ein Konflikt in einer oder mehreren Szenen brennpunktartig dargestellt. Beim wiederholten Vorspielen haben die Zuschauer Gelegenheit „STOP“ zu sagen und einen der Schauspieler (nicht den Angreifer!) zu ersetzen und eine Variante seines Verhaltens als Strategie anzubieten.
Mit dem Theater der Unterdrückten nach Augusto Boal werden Modelle der Konfliktbearbeitung und eigene Erfahrungen mit Konflikten untersucht und neue Handlungsalternativen erprobt.
· Worum geht's?
- du willst Konflikte besser verstehen und einen konstruktiven und gewaltfreien Umgang mit ihnen kennen lernen?
- du kennst es, an deine und die Grenzen anderer zu stoßen, wenn Konflikte eskalieren?
· Was sind die Ziele?
Ziel ist ein kreativer Umgang mit Konflikten, Bewusstsein für das eigene Konfliktverhalten und die Entwicklung einer gewaltfreien Haltung. Grundlage hierfür ist das Kennenlernen von Konfliktursachen, Wirkungsmechanismen und Analysetechniken, auch in komplexen Konfliktsituationen.
Über einen theaterpädagogischen Zugang werden Prozesse des kognitiven, emotionalen und sozialen Lernens angeregt.
Wir haben uns dann in die Technik des Forumtheater eingearbeitet. Beginnend mit Kooperations- und Kennenlernspielen über Standbilder sind wir langsam zur Darstellung einer Forumtheaterszene gekommen.
Unser Ziel für Holland ist es, dass jedes Partnerland eine Forumtheaterszene zu seinem Konflikt darstellt.
Zum Schluss planen wir ein gemeinsam entwickeltes Handbuch zur PEACE MAKING Methode, welches wir auch anderen Schulen vorstellen wollen.
Cora: Nun möchte ich noch einige Worte sagen, warum mich das Projekt beeindruckt hat. Man ist danach einfach ein anderer Mensch.
Merel
· Het Vredespaleis vond ik heel interessant, omdat ik er zelf niet zo snel heen zou gaan en het goed aansloot op het thema van de week. De rondleiding vond ik ook leerzaam en het was leuk om een exclusieve rondleiding te krijgen in het gebouw. Ook het deel met de laserpennen op het laatst was grappig.
· Madurodam was zeer leuk, ook voor de buitenlanders, het was overzichtelijk en gaf een goed beeld van Nederland als geheel. Alleen was de tijd erin iets te lang en werd het op het einde een beetje saai. In Scheveningen, was er niet veel te doen, maar de buitenlanders vonden het wel leuk volgens mij.
· Amsterdam was ook een leuke reis, we hebben veel gedaan en er was genoeg vrije tijd voor iedereen om nog iets anders te doen. De Dungeon was alleen voor mij niet zo leuk, omdat ik er al een keer in geweest was en het misschien te eng was voor de Spanjaarden. Madame Tussauds was heel leuk, ik was nog nooit geweest dus dat was wel interessant. Voor de buitenlanders was het ook leuk, omdat ze zo Nederlandse beroemdheden en ook internationale beroemdheden konden zien. De treinreis was zeer hectisch, als we met de bus waren gegaan was het een stuk rustiger geweest.
· Het feest was in eerste instantie niet zo leuk, maar na een tijdje kwam het wel op gang en werd het leuk. De muziek sprak iedereen redelijk aan en veel mensen kende de nummers ook. Het thema was goed gekozen en veel mensen waren in kostuum. Het was alleen jammer dat het zo kort duurde.
· Het deel in Delft was wat minder leuk, de kinderen begrepen niets van wat de burgermeester had gezegd en ze vonden het niet interessant. Ook de speurtocht was niet goed te begrijpen voor de jongere kinderen, al vond ik het zelf wel leuk.
· De lunch was alle dagen goed geregeld, wat een groot pluspunt was voor mij. De lunch in de Waag was heel lekker en het was gezellig om met z’n alle te eten. Ook het Chinese eten op school was lekker.
· De working sessions waren een beetje saai en we hadden het niet echt goed voorbereid. Het was soms onduidelijk wat we moesten doen en verschillende mensen waren al klaar en verveelden zich. Ik had het wel leuk gevonden om het mijn uitwisseling een les in het Nederlands bij te wonen. Op die manier konden zij ook zien hoe het er in Nederland aan toe gaat.
· Ik had wel liever gezien dat er ook een planning was voor zondagavond, bijvoorbeeld een ontmoeting op school. Zo kon iedereen elkaar al zien en leren kennen, misschien zou ieder land een openingsoptreden kunnen doen.
Jill
Vorig jaar werd er aan ons gevraagd wie er mee wilde doen aan het comenius project. Er werd verteld dat het project ging over oplossing bedenken om voor vrede te zorgen in Europa. Het sprak mij meteen aan en daarom heb ik me meteen opgegeven. Vorig jaar (april 2014) ben ik met vijf andere klasgenoten en twee leraren naar Spanje geweest. Ik had er heel veel zin in. Toen we aankwamen in Valladolid, stonden onze gastgezinnen ons op te wachten. De familie waar ik bij sliep was heel erg lief. Ze waren heel gastvrij en waren heel aardig voor mij. De dagen van de uitwisseling hebben we vooral op school gewerkt aan de problemen en oplossing voor vrede. In mei 2015 kwamen de uitwisselingsstudenten uit Spanje, Frankrijk en Duitsland naar Nederland. We hebben veel leuke dingen gedaan. Zo zijn we naar het Vredes Paleis geweest. Dat was heel erg leerzaam. Ook hebben we veel dingen op school gedaan. We zijn met oplossingen gekomen en hebben het project afgesloten.
Over het algemeen vond ik het een hele leuke ervaring. Helaas waren de Spaanse studenten vijf jaar jonger dan wij. De Duitsers waren twee jaar jonger en de Franse waren één jaar jonger dan wij. Daar merkte niet heel veel verschil mee. Maar het leeftijdsverschil van de Spanjaarden was te groot. Van te voren wist ik niet dat ze zo jong waren. Het maakte het heel lastig om te communiceren met hen. Omdat ze natuurlijk zo jong waren konden ze bijna geen Engels. Bovendien denk ik dat als ze dat wel konden, we niet veel hadden om over te praten. Dit maakte de hele ervaring wel een stukje minder leuk. Vooral omdat het leuk zo zijn dat je contact houdt met jou uitwisselingsstudent.
Ook vond ik het een beetje jammer dat het meisje waarbij ik sliep in Spanje niet terug kwam naar Nederland. Bij heel veel mensen kwamen er andere mensen dan die bij de eerste ontmoeting waren. Dat vond ik heel jammer, want het meisje waarbij ik sliep heeft nu geen ervaring opgedaan in Nederland, en met de Nederlandse cultuur.
Verder vond ik het een heel leuk project en zou ik er zeker weer aan meedoen. We hebben veel geleerd over de problemen die zich door heel Europa afspelen en ik denk dat we goede oplossingen hebben bedacht.
Merlijn
Het comeniusproject was een heel leuke ervaring. Vooral de samenwerking met leerlingen van andere landen was nieuw. Ik ging eerst naar Duitsland waar we als helden werden onthaald. We haalden zelfs de voorpagina van de regionale krant. Ik zat met twee andere Nederlanders in het gastgezin. In het gastgezin werden we met cadeau’s ontvangen en niet andersom. Ook bracht de moeder van mijn gastgezin ons overal heen. We leerden veel van de Duitse cultuur kennen en leerden over forum theatre. Bij forum theatre kan je als kijker wisselen met een acteur om een oplossing voor een probleem te vinden.
In Nederland nam ik een Duitse leerling in huis. Hij was erg aardig. Hij had allemaal locale producten meegenomen en hij had zelfs onthouden dat mijn favoriete ploeg Bayern München was. Daarom had hij Bayern München bier meegenomen. In Nederland vonden wij antwoorden op de problemen die elk land wilde oplossen door gebruik te maken van forum theatre. We gingen naar het Vredespaleis en leerden van alles over internationale wetgeving. We zijn ook naar Scheveningen en Amsterdam geweest.
Al met al was het een hele leuke en leerzame ervaring.
Maeghan
Sketch : Discrimination, Delft
Mein Name ist Angelo Sabedot, ich bin auch seit Beginn des Projektes im September 2013 dabei. Im Sommer endet unsere zweijährige Projektphase. Wir haben in diesem Projekt einiges erreicht. Begonnen haben wir mit einer Umfrage an unserer Schule und an den Partnerschulen, was denn die typischen Konflikte sind, denen Jugendliche im Schulalltag begegnen. Wir haben uns dann auf die 4 häufigsten Konfliktursachen konzentriert.
Cybermobbing, Vorurteile und Diskriminierung, Außenseiter und Gender Konflikte, wie z.B. Mädchen dürfen nicht mit fußballspielen, sie können es nicht.
Zeitgleich hat eine andere Gruppe sich mit dem Entwurf eines Logos beschäftigt. Wir haben dann einen internationalen Logo-Contest durchgeführt und das von unserer Gruppe entworfene Logo hat gewonnen. Wir haben im Anschluss dieses Logo auf 4 Teilstücke einer Leinwand gemalt und bei jedem Besuch ein Teilstück ausgetauscht.
In Spanien haben wir uns dann den Techniken der Mediation gewidmet und erarbeitet, wie eine Streitschlichtung nach den Regeln der Mediation abläuft.
Jedes Partnerland hat sich nun auf einen der 4 ausgewählten Konfliktursachen konzentriert und die Situation als Rollenspiel improvisiert.
Dieses Rollenspiel wurde nun auf Konfliktlösungen weiter ausgearbeitet und auf DVD aufgenommen.
In Frankreich haben wir dann unsere Rollenspiele gemeinsam angeschaut und über alternative Lösungen diskutiert.
In Deutschland im November letzten Jahres wurde uns dann die Forumtheatermethode von Augusto Boal vorgestellt:
Zunächst wird ein Konflikt in einer oder mehreren Szenen brennpunktartig dargestellt. Beim wiederholten Vorspielen haben die Zuschauer Gelegenheit „STOP“ zu sagen und einen der Schauspieler (nicht den Angreifer!) zu ersetzen und eine Variante seines Verhaltens als Strategie anzubieten.
Mit dem Theater der Unterdrückten nach Augusto Boal werden Modelle der Konfliktbearbeitung und eigene Erfahrungen mit Konflikten untersucht und neue Handlungsalternativen erprobt.
· Worum geht's?
- du willst Konflikte besser verstehen und einen konstruktiven und gewaltfreien Umgang mit ihnen kennen lernen?
- du kennst es, an deine und die Grenzen anderer zu stoßen, wenn Konflikte eskalieren?
· Was sind die Ziele?
Ziel ist ein kreativer Umgang mit Konflikten, Bewusstsein für das eigene Konfliktverhalten und die Entwicklung einer gewaltfreien Haltung. Grundlage hierfür ist das Kennenlernen von Konfliktursachen, Wirkungsmechanismen und Analysetechniken, auch in komplexen Konfliktsituationen.
Über einen theaterpädagogischen Zugang werden Prozesse des kognitiven, emotionalen und sozialen Lernens angeregt.
Wir haben uns dann in die Technik des Forumtheater eingearbeitet. Beginnend mit Kooperations- und Kennenlernspielen über Standbilder sind wir langsam zur Darstellung einer Forumtheaterszene gekommen.
Unser Ziel für Holland ist es, dass jedes Partnerland eine Forumtheaterszene zu seinem Konflikt darstellt.
Zum Schluss planen wir ein gemeinsam entwickeltes Handbuch zur PEACE MAKING Methode, welches wir auch anderen Schulen vorstellen wollen.
Cora: Nun möchte ich noch einige Worte sagen, warum mich das Projekt beeindruckt hat. Man ist danach einfach ein anderer Mensch.
Merel
· Het Vredespaleis vond ik heel interessant, omdat ik er zelf niet zo snel heen zou gaan en het goed aansloot op het thema van de week. De rondleiding vond ik ook leerzaam en het was leuk om een exclusieve rondleiding te krijgen in het gebouw. Ook het deel met de laserpennen op het laatst was grappig.
· Madurodam was zeer leuk, ook voor de buitenlanders, het was overzichtelijk en gaf een goed beeld van Nederland als geheel. Alleen was de tijd erin iets te lang en werd het op het einde een beetje saai. In Scheveningen, was er niet veel te doen, maar de buitenlanders vonden het wel leuk volgens mij.
· Amsterdam was ook een leuke reis, we hebben veel gedaan en er was genoeg vrije tijd voor iedereen om nog iets anders te doen. De Dungeon was alleen voor mij niet zo leuk, omdat ik er al een keer in geweest was en het misschien te eng was voor de Spanjaarden. Madame Tussauds was heel leuk, ik was nog nooit geweest dus dat was wel interessant. Voor de buitenlanders was het ook leuk, omdat ze zo Nederlandse beroemdheden en ook internationale beroemdheden konden zien. De treinreis was zeer hectisch, als we met de bus waren gegaan was het een stuk rustiger geweest.
· Het feest was in eerste instantie niet zo leuk, maar na een tijdje kwam het wel op gang en werd het leuk. De muziek sprak iedereen redelijk aan en veel mensen kende de nummers ook. Het thema was goed gekozen en veel mensen waren in kostuum. Het was alleen jammer dat het zo kort duurde.
· Het deel in Delft was wat minder leuk, de kinderen begrepen niets van wat de burgermeester had gezegd en ze vonden het niet interessant. Ook de speurtocht was niet goed te begrijpen voor de jongere kinderen, al vond ik het zelf wel leuk.
· De lunch was alle dagen goed geregeld, wat een groot pluspunt was voor mij. De lunch in de Waag was heel lekker en het was gezellig om met z’n alle te eten. Ook het Chinese eten op school was lekker.
· De working sessions waren een beetje saai en we hadden het niet echt goed voorbereid. Het was soms onduidelijk wat we moesten doen en verschillende mensen waren al klaar en verveelden zich. Ik had het wel leuk gevonden om het mijn uitwisseling een les in het Nederlands bij te wonen. Op die manier konden zij ook zien hoe het er in Nederland aan toe gaat.
· Ik had wel liever gezien dat er ook een planning was voor zondagavond, bijvoorbeeld een ontmoeting op school. Zo kon iedereen elkaar al zien en leren kennen, misschien zou ieder land een openingsoptreden kunnen doen.
Jill
Vorig jaar werd er aan ons gevraagd wie er mee wilde doen aan het comenius project. Er werd verteld dat het project ging over oplossing bedenken om voor vrede te zorgen in Europa. Het sprak mij meteen aan en daarom heb ik me meteen opgegeven. Vorig jaar (april 2014) ben ik met vijf andere klasgenoten en twee leraren naar Spanje geweest. Ik had er heel veel zin in. Toen we aankwamen in Valladolid, stonden onze gastgezinnen ons op te wachten. De familie waar ik bij sliep was heel erg lief. Ze waren heel gastvrij en waren heel aardig voor mij. De dagen van de uitwisseling hebben we vooral op school gewerkt aan de problemen en oplossing voor vrede. In mei 2015 kwamen de uitwisselingsstudenten uit Spanje, Frankrijk en Duitsland naar Nederland. We hebben veel leuke dingen gedaan. Zo zijn we naar het Vredes Paleis geweest. Dat was heel erg leerzaam. Ook hebben we veel dingen op school gedaan. We zijn met oplossingen gekomen en hebben het project afgesloten.
Over het algemeen vond ik het een hele leuke ervaring. Helaas waren de Spaanse studenten vijf jaar jonger dan wij. De Duitsers waren twee jaar jonger en de Franse waren één jaar jonger dan wij. Daar merkte niet heel veel verschil mee. Maar het leeftijdsverschil van de Spanjaarden was te groot. Van te voren wist ik niet dat ze zo jong waren. Het maakte het heel lastig om te communiceren met hen. Omdat ze natuurlijk zo jong waren konden ze bijna geen Engels. Bovendien denk ik dat als ze dat wel konden, we niet veel hadden om over te praten. Dit maakte de hele ervaring wel een stukje minder leuk. Vooral omdat het leuk zo zijn dat je contact houdt met jou uitwisselingsstudent.
Ook vond ik het een beetje jammer dat het meisje waarbij ik sliep in Spanje niet terug kwam naar Nederland. Bij heel veel mensen kwamen er andere mensen dan die bij de eerste ontmoeting waren. Dat vond ik heel jammer, want het meisje waarbij ik sliep heeft nu geen ervaring opgedaan in Nederland, en met de Nederlandse cultuur.
Verder vond ik het een heel leuk project en zou ik er zeker weer aan meedoen. We hebben veel geleerd over de problemen die zich door heel Europa afspelen en ik denk dat we goede oplossingen hebben bedacht.
Merlijn
Het comeniusproject was een heel leuke ervaring. Vooral de samenwerking met leerlingen van andere landen was nieuw. Ik ging eerst naar Duitsland waar we als helden werden onthaald. We haalden zelfs de voorpagina van de regionale krant. Ik zat met twee andere Nederlanders in het gastgezin. In het gastgezin werden we met cadeau’s ontvangen en niet andersom. Ook bracht de moeder van mijn gastgezin ons overal heen. We leerden veel van de Duitse cultuur kennen en leerden over forum theatre. Bij forum theatre kan je als kijker wisselen met een acteur om een oplossing voor een probleem te vinden.
In Nederland nam ik een Duitse leerling in huis. Hij was erg aardig. Hij had allemaal locale producten meegenomen en hij had zelfs onthouden dat mijn favoriete ploeg Bayern München was. Daarom had hij Bayern München bier meegenomen. In Nederland vonden wij antwoorden op de problemen die elk land wilde oplossen door gebruik te maken van forum theatre. We gingen naar het Vredespaleis en leerden van alles over internationale wetgeving. We zijn ook naar Scheveningen en Amsterdam geweest.
Al met al was het een hele leuke en leerzame ervaring.
Maeghan
- Het deel in delft vond ik niet het leukste
gedeelte van de week, de speurtocht was opzicht wel leerzaam voor de
leerlingen, maar het gedeelte in het stadhuis vond ik wat minder, want niemand
begreep wat van de burgenmeester en ze vonden het, naar mijn idee, saai. Wel
vond ik het prettig dat we lunch kregen in de waag. Ik vond het lekker eten en
ik hoefde zelf niks mee te nemen. Wel vond ik het jammer dat we geen lessen
volgde, dit zou voor de mensen wel leuk zijn geweest.
- De working sessions waren een beetje saai en het
was niet zo goed voorbereid. Ook duurde het naar mijn mening iets te lang. Ook
begrepen veel buitenlanders het niet zo goed.
- Den haag vond ik wel heel leuk, mede doordat we
naar het Vredespaleis en naar Madurodam gingen. Ik ben zelf nog nooit eerder
naar het Vredespaleis geweest en ik vond het wel interessant. Madurodam vond ik
persoonlijk het leukste gedeelte aan de woensdag. Ik had het gevoel dat alle
buitenlanders zich ook prima konden vermaken.
- In Amsterdam vond ik de Dungeon niet zo heel
leuk, want ik was er al een keer geweest en had het idee dat de Spaanse mensen
het iets te eng vonden. Madam Tussauds leek mij wel leuk, maar toen ik er
eenmaal was viel het iets tegen, omdat ik het groter had verwacht. Ook vond ik
het jammer dat we niet naar het Anne-frank huis konden, hier ben ik nog nooit
geweest en had het graag gezien. We kregen genoeg vrije tijd.
- Het feest was heel leuk, het thema was goed en
de muziek was ook leuk. Alle buitenlanders konden zich goed vermaken.
Sketch : Discrimination, Delft
Hello!
We are the French students, we are between 14 and 15. We are from Pau and we have contributed to the Comenius Project which have as subject peace. Its involve to find solutions to daily problems at school.
With this project, we were lucky to go in others countries such as Spain, Germany and Netherlands.
For every mobilities, six students of every countries represented their nationality.
First, some students went in Spain, in april, they worked about bullying and peace.
In June 2014 the correspondents came in France and we were proud to introduce our city. We made a film about conflict and we had to find a solution.
In November 2014, the project occured in Germany, we did theater, and many other games.
In May 2015, some of us went in Netherlands, we presented a famous french person who faught for peace and explained why we choose him. It was an extraordinary experience that we will never forget. We were able to practice and improve our English.
Nous appelons Coline Huchon et Mathilde Saint-Agne nous avons 14 ans. Nous avons participé au projet Comenius et nous avons toutes les deux reçu un correspondant.
Coline: une correspondante espagnole ( Celia )
Mathilde: un correspondant allemand ( Angelo )
Nous avons aussi pu aller en Allemagne du 25 au 30 novembre 2014 , ce qui nous a permis de revoir nos correspondants du mois de Mai. Le voyage en train s'est très bien passé nous étions très excitées et stressées. L’accueil des familles était vraiment très chaleureux. Nous avons pu visiter et découvrir leur collège et leur mode de vie.
Coline: Je suis allée dans la famille de Angelo Sabedot, qui habite dans le village de Friedrichsthal.
Mathilde: Je suis allée dans la famille de Michelle Junk. Dans le village de Friedrichsthal.
L'adaptation à leurs horaires était difficile mais on s'y est vite habitué. Lors de notre départ, nous avons beaucoup pleuré. Le fait d'avoir réalisé ce voyage nous a donné confiance en nous. C'était notre premier grand voyage dans un autre pays.Hello! We are the french students, we are between 14 and 15. We are from Pau and we have contributed to the Comenius Project which have as subject peace. Its involve to find solutions to daily problems at school.
With this project, we were lucky to go in others countries such as Spain, Germany and Netherlands.
For every mobilities, six students of every countries represented their nationality.
First, some students went in Spain, in april, they worked about bullying and peace.
In June 2014 the correspondents came in France and we were proud to introduce our city. We made a film about conflict and we had to find a solution.
In November 2014, the project occured in Germany, we did theater, and many other games.
In May 2015, some of us went in Netherlands, we presented a famous french person who faught for peace and explained why we choose him. It was an extraordinary experience that we will never forget. We were able to practice and improve our english.
Bonjour, je m'appelle Romane Garguil, j'ai 14 ans et je suis française. J'ai participé au projet Comenius. En juin 2014, j'ai reçu une élève allemande, Michelle, et un élève espagnol, Fernando. Nous avons passé d'agréable moments. Ensuite, en novembre 2014, je suis partie en Allemagne, à Saarbrücken où j'ai été hébergé avec Mathilde chez Michelle. Ce voyage m'a permis de découvrir un pays où je n'avais jamais été et je me suis fait de nouveaux amis. Avec ce projet, j'ai appris à régler les conflits avec plus de sérénité, grâce à des courtes pièces de théâtre mises en scène par les élèves. Ce projet m'a aussi appris à plus m'ouvrir aux autres. Le projet Comenius m'a permis d'améliorer mon anglais car c’était la langue commune aux quatre nationalités. Si l'opportunité de refaire un projet tel que celui là se représenté je n’hésiterai pas à le refaire.
Bonjour, je m'appelle Arthur FAUCON, j'ai 15ans et je suis au collège Jeanne D'albret à Pau (France). J'ai eu la chance de pouvoir participer au projet Comenius ce qui m'a permis de, pouvoir aller dans un pays participant à ce projet comme l'Espagne. J'ai vécu pendant 1 semaine dans une famille de Nira qui est espagnole. Nous avons visités Valladolid. En juin 2014 j'ai hébergé Juan qui est espagnol lui aussi. Nous leurs avons fait visités les alentours de Pau comme le petit train d'Artouste, le château de Pau ou encore le Jaï-alaï. Grâce a ce projet j'ai pu connaître plusieurs personnes Européennes. Nous avons travaillé dans le but de trouver une solution de paix pour éviter des conflits dans des lieux publics comme le collège. C'est une très bonne expérience, inoubliable et exceptionnelle. Vive le Comenius !!
Nous sommes Inès et Jeanne, élèves du collège Jeanne d'Albret, nous avons quatorze ans et demi et nous avons participé au projet Comenius en France. Tout d'abord, ce projet nous a permis de nous ouvrir à d'autres cultures, d'échanger avec d'autres jeunes, de s'investir dans un projet commun avec des élèves d'autres nationalités et de s'immerger dans leur vie quotidienne. Cela nous a également permis de tisser des liens avec des personnes dont nous n'étions pas très proches. Nous avons partagé des moments forts et inoubliables. Nous avons aimé le fait que les voyages se soient faits par petits groupes. C'est avant tout grâce à l'encadrement que ce projet a pu aboutir; alors un grand merci à eux. Si un jour, cette occasion nous était de nouveau proposée, nous n'hésiterions pas à retenter l'expérience!
Matis:
Le projet Comenius auquel j'ai participé a était une expérience enrichissante pour moi. Je suis parti en Espagne l' année dernière, j'étais très bien accueilli dans la famille de Jaime à Valladolid. Ce projet m'a permis de communiquer avec ds personnes que je ne connaissais pas dans une autre langue que la mienne, je pense que cela m'a aidé à m'exprimer différemment. Les 5 jours là bas se sont très bien passés, c'est un projet à garder pour les années qui viennent . Ensuite, mon correspondant est venu en France chez moi, on a passés de très bon moments en dehors du collège, on a fait des activités chez lui en Espagne comme ici en France. Je garde de très bon souvenirs de ce projet qu 'il faudra continuer même si il faut s'investir, cela en vaut la peine, c'est une très bonne expérience de vie.
Le projet Comenius auquel j'ai participé a était une expérience enrichissante pour moi. Je suis parti en Espagne l' année dernière, j'étais très bien accueilli dans la famille de Jaime à Valladolid. Ce projet m'a permis de communiquer avec ds personnes que je ne connaissais pas dans une autre langue que la mienne, je pense que cela m'a aidé à m'exprimer différemment. Les 5 jours là bas se sont très bien passés, c'est un projet à garder pour les années qui viennent . Ensuite, mon correspondant est venu en France chez moi, on a passés de très bon moments en dehors du collège, on a fait des activités chez lui en Espagne comme ici en France. Je garde de très bon souvenirs de ce projet qu 'il faudra continuer même si il faut s'investir, cela en vaut la peine, c'est une très bonne expérience de vie.
Je m'appelle Tahitoa, j'ai 14 ans et j'ai participé au projet Comenius en France et en Allemagne. En France, j'ai reçu pendant une semaine Nira, un élève espagnol, avec qui j'ai passé des moments géniaux. En novembre 2014, je suis parti à mon tour, en Allemagne, à Saarbrücken, où j'ai été accueilli dans la famille de Sharr. Durant cette semaine, j'ai découvert une ville remplie d'histoire et qui est à la fois moderne et j'ai passé des moments inoubliables. Ce projet m'a permis de découvrir des cultures, de créer des liens avec des personnes qui ne parle pas le français. De plus, j'ai pu améliorer mon niveau d'anglais.
Ce projet est une bonne expérience, je le recommande à tous !
Ce projet est une bonne expérience, je le recommande à tous !
Bonjour, je m'appelle Robin Morisset et j'ai 14 ans. J'ai eu la chance de participer au projet Comenius en Espagne à Valladolid. J'ai été convivialement acceuilli dans la famille de Manuel. Ce projet m'a permit de rencontrer des personnes des Pays-Bas, d'Espagne et d'Allemagne. Durant notre séjour en Espagne,nous nous sommes adaptés a leurs rythme et habitude de vie. C'était une expérience très enrichissante car cela nous a permit d'améliorer notre niveau d'Anglais. Suite au voyage en Espagne, le projet Comenius s'est déroulé en France, à Pau. J'ai à mon tour acceuilli Manuel mon correspondant. Je garde des souvenirs inoubliables de ce projet et je souhaite une telle aventure à beaucoup de monde, c'est une très bonne expérience culturel.
Juan, Ana, Salma, Alicia, Patricia y Marina son los estudiantes españoles que viajaron a Alemania y esta son sus opiniones:
Juan: Me sorprendió mucho el contraste entre el aspecto de la ciudad de Triest y el mercado de Navidad. Me refiero a una ciudad con un pasado glorioso y la calle del mercado. Este contraste me encantó. Todas las cosas relacionadas con el tiempo de Navidad para decorar sus casas e incluso las tiendas. Me sorprendió la decoración en general. Cuando visitamos la fábrica de cerámica, en un viejo monasterio del siglo XVIII que ahora es una industria fuerte de vajillas y objetos de cerámica, descubrimos un jardín muy cuidado con extrañas esculturas con un gran pájaro. ¿Lo recuerdas?
Salma: Las decoraciones nos resultaron muy chocantes. Yo recuerdo un pie muy grande, me refiero a una escultura situada a la entrada de las ruinas romanas de Triest. Recuerdo las ruinas de un teatro romano, las termas. Pero el gran pie humano humano de piedra me sorprendió mucho. Y todos nos sacamos fotos allí.
El proyecto en general es un buen proyecto. Aunque hubiéramos preferido que nuestros compañeros fuesen de nuestra edad. Pero todo lo demás estuvo muy bien. Me gustó las obras de teatro que nosotros realizamos.
Alicia: Yo recuerdo un órgano que estaba colgado dentro de la catedral de Triest. Toda la ciudad es impresionante. ¿Te acuerdas de aquella torre tan alta y grande que llaman La Puerta Negra?
En mi opinión, la mejor actividad fue la presentación y las actividades en el gimnasio, las actividades para romper el hielo... Y ¿te acuerdas de la pizza de espagueti? ¡Genial! A propósito, ¿sabéis que el centro alemán se llama Edith Stein? Creo que es porque Edith
fue una mujer que dedicó su vida a defender la paz. Luchó pero de un modo pacífico porque era una monja.
Marina: Mi favorita es la pizza vegetal. En mi opinión, la mejor, lo más destacable es el aspecto de los pueblos y ciudades tan diferente de los pueblos y ciudades españolas.
¿Os fijasteis en la fábrica de cerámica? Había decorados diferentes que se correspondían con épocas diferentes. Incluso había una cafetería con cerámica en las paredes también...
Patricia: Aquí en España, no hay tranvía en medio de las calles como allí. Recuerdo el palacio que hoy día es el Ayuntamiento. Lo visitamos por dentro hasta el piso superior. Desde allí las vistas eran increíbles. Desde allí se veía un jardín muy grande que llegaba al río.
Y debajo del palacio visitamos los restos de los cimientos de la muralla medieval. Fue muy impresionante también.
Ana: Recuerdo el mercado de Navidad en plena calle con Santa descendiendo por una tirolina sobre todo la plaza mientras sonaban villancicos cantados por un coro. Fue tan tierno... Había un ángel que anunciaba a los niños la llegada de Santa.
Tampoco puedo olvidar la enorme curva del río Saar. Nosotros nos sacamos fotos del grupo completo allí. A pesar de la niebla es un paisaje maravilloso. Pero definitivamente mis mejores recuerdos se refieren al trabajo de teatro que realizamos.
Elisa, Paula, Ángel, Manuela, Celia e Iván son los estudiantes que viajaron a Delft, en Holanda. Y aquí están sus opiniones.
Elisa: Las tres visitas más importantes La Casa del Terror, El Museo de Cera y el Palacio de la Paz. Si tuviera que escoger una, elegiría la Casa del Terror. Fue una experiencia terrorífica. No dejo de pensar en ello. Hubo otras visitas que también recuerdo de manera especial. Igualmente tengo buenos recuerdos de mi familia de acogida. Fue algo difícil comunicarnos entre nosotros. Y me pregunto por qué no estudiamos más otras lenguas que nos ayuden a evitar la barrera del lenguaje.
Celia. En Delft, visitamos la torre de los 363 escalones, la más alta de Delft. Es parte de la iglesia donde Hugo Grotious está enterrado y la escuela en Delft se llama así. La razón es porque este personaje escribió un libro titulado Los derechos en la guerra y en la paz, en 1625. Y él puede ser considerado un Peace Maker. La estatua de Hugo Grotius está en la plaza, delante de la Nueva Iglesia y en frente de la torre se puede ver la hermosa ciudad de Delft, sus canales, etc...
Iván: En frente de la Nueva Iglesia, del otro lado de la plaza, está el Ayuntamiento. Es un bello edificio. Fuimos recibidos por el Alcalde allí y nos ofrecieron una merienda. El Alcalde fue muy amable.
También recuerdo el olor a queso por toda la ciudad. Hay muchas tiendas de queso y de zuecos porque son muy típicos de Holanda.
También vimos la casa donde nació.
Ángel : Me gustaron mucho las salchichas. El resto de la comida era muy diferente a la nuestra. También recuerdo la cena especial en la escuela. Fue genial.
Visitamos Amsterdam. Nos sorprendieron los Coffeshops y estuvimos en la playa que era muy plana. Me gustó mucho el Museo de Cera. Fue genial.
Manuela: ¿Sabías que en Amsterdam tienes que pagar para ir al baño? Yo no sabía y me sorprendió mucho.
Otra sorpresa fue que en Amsterdam hay 18 millones de bicicletas, muchas más que habitantes. Te encuentras bicis por todas partes. Y hay muchos canales por todas partes. La ciudad es inolvidables por los canales y los edificios y también hay tranvía.
Paula: ¿Tú sabes que ellos comen sardinas crudas con cebolla? No me atrevería a comer sardinas de esa extraña manera. Pienso que Amsterdam es una ciudad impresionante por sus mercados callejeros de flores, semillas y bulbos. Puedes comprar todo tipo de flores. Y las plazas están llenas de gentes de todo el mundo. La escuela es muy grande y hay estudiantes de diferentes países y nacionalidades.
Ángel: Pienso que tenemos que recordar la visita al Palacio de la Paz en La Haya. El palacio fue construido para albergar allí la Corte Internacional de Justicia y también está allí la Academia Internacional de Leyes y un biblioteca donde puedes encontrar todos los libros sobre leyes que hablan de la paz. La visita fue muy importante para nuestro proyecto.
Juan, Ana, Salma, Alicia, Patricia y Marina son los estudiantes españoles que viajaron a Alemania y esta son sus opiniones:
Juan: Me sorprendió mucho el contraste entre el aspecto de la ciudad de Triest y el mercado de Navidad. Me refiero a una ciudad con un pasado glorioso y la calle del mercado. Este contraste me encantó. Todas las cosas relacionadas con el tiempo de Navidad para decorar sus casas e incluso las tiendas. Me sorprendió la decoración en general. Cuando visitamos la fábrica de cerámica, en un viejo monasterio del siglo XVIII que ahora es una industria fuerte de vajillas y objetos de cerámica, descubrimos un jardín muy cuidado con extrañas esculturas con un gran pájaro. ¿Lo recuerdas?
Salma: Las decoraciones nos resultaron muy chocantes. Yo recuerdo un pie muy grande, me refiero a una escultura situada a la entrada de las ruinas romanas de Triest. Recuerdo las ruinas de un teatro romano, las termas. Pero el gran pie humano humano de piedra me sorprendió mucho. Y todos nos sacamos fotos allí.
El proyecto en general es un buen proyecto. Aunque hubiéramos preferido que nuestros compañeros fuesen de nuestra edad. Pero todo lo demás estuvo muy bien. Me gustó las obras de teatro que nosotros realizamos.
Alicia: Yo recuerdo un órgano que estaba colgado dentro de la catedral de Triest. Toda la ciudad es impresionante. ¿Te acuerdas de aquella torre tan alta y grande que llaman La Puerta Negra?
En mi opinión, la mejor actividad fue la presentación y las actividades en el gimnasio, las actividades para romper el hielo... Y ¿te acuerdas de la pizza de espagueti? ¡Genial! A propósito, ¿sabéis que el centro alemán se llama Edith Stein? Creo que es porque Edith
fue una mujer que dedicó su vida a defender la paz. Luchó pero de un modo pacífico porque era una monja.
Marina: Mi favorita es la pizza vegetal. En mi opinión, la mejor, lo más destacable es el aspecto de los pueblos y ciudades tan diferente de los pueblos y ciudades españolas.
¿Os fijasteis en la fábrica de cerámica? Había decorados diferentes que se correspondían con épocas diferentes. Incluso había una cafetería con cerámica en las paredes también...
Patricia: Aquí en España, no hay tranvía en medio de las calles como allí. Recuerdo el palacio que hoy día es el Ayuntamiento. Lo visitamos por dentro hasta el piso superior. Desde allí las vistas eran increíbles. Desde allí se veía un jardín muy grande que llegaba al río.
Y debajo del palacio visitamos los restos de los cimientos de la muralla medieval. Fue muy impresionante también.
Ana: Recuerdo el mercado de Navidad en plena calle con Santa descendiendo por una tirolina sobre todo la plaza mientras sonaban villancicos cantados por un coro. Fue tan tierno... Había un ángel que anunciaba a los niños la llegada de Santa.
Tampoco puedo olvidar la enorme curva del río Saar. Nosotros nos sacamos fotos del grupo completo allí. A pesar de la niebla es un paisaje maravilloso. Pero definitivamente mis mejores recuerdos se refieren al trabajo de teatro que realizamos.
Elisa, Paula, Ángel, Manuela, Celia e Iván son los estudiantes que viajaron a Delft, en Holanda. Y aquí están sus opiniones.
Elisa: Las tres visitas más importantes La Casa del Terror, El Museo de Cera y el Palacio de la Paz. Si tuviera que escoger una, elegiría la Casa del Terror. Fue una experiencia terrorífica. No dejo de pensar en ello. Hubo otras visitas que también recuerdo de manera especial. Igualmente tengo buenos recuerdos de mi familia de acogida. Fue algo difícil comunicarnos entre nosotros. Y me pregunto por qué no estudiamos más otras lenguas que nos ayuden a evitar la barrera del lenguaje.
Celia. En Delft, visitamos la torre de los 363 escalones, la más alta de Delft. Es parte de la iglesia donde Hugo Grotious está enterrado y la escuela en Delft se llama así. La razón es porque este personaje escribió un libro titulado Los derechos en la guerra y en la paz, en 1625. Y él puede ser considerado un Peace Maker. La estatua de Hugo Grotius está en la plaza, delante de la Nueva Iglesia y en frente de la torre se puede ver la hermosa ciudad de Delft, sus canales, etc...
Iván: En frente de la Nueva Iglesia, del otro lado de la plaza, está el Ayuntamiento. Es un bello edificio. Fuimos recibidos por el Alcalde allí y nos ofrecieron una merienda. El Alcalde fue muy amable.
También recuerdo el olor a queso por toda la ciudad. Hay muchas tiendas de queso y de zuecos porque son muy típicos de Holanda.
También vimos la casa donde nació.
Ángel : Me gustaron mucho las salchichas. El resto de la comida era muy diferente a la nuestra. También recuerdo la cena especial en la escuela. Fue genial.
Visitamos Amsterdam. Nos sorprendieron los Coffeshops y estuvimos en la playa que era muy plana. Me gustó mucho el Museo de Cera. Fue genial.
Manuela: ¿Sabías que en Amsterdam tienes que pagar para ir al baño? Yo no sabía y me sorprendió mucho.
Otra sorpresa fue que en Amsterdam hay 18 millones de bicicletas, muchas más que habitantes. Te encuentras bicis por todas partes. Y hay muchos canales por todas partes. La ciudad es inolvidables por los canales y los edificios y también hay tranvía.
Paula: ¿Tú sabes que ellos comen sardinas crudas con cebolla? No me atrevería a comer sardinas de esa extraña manera. Pienso que Amsterdam es una ciudad impresionante por sus mercados callejeros de flores, semillas y bulbos. Puedes comprar todo tipo de flores. Y las plazas están llenas de gentes de todo el mundo. La escuela es muy grande y hay estudiantes de diferentes países y nacionalidades.
Ángel: Pienso que tenemos que recordar la visita al Palacio de la Paz en La Haya. El palacio fue construido para albergar allí la Corte Internacional de Justicia y también está allí la Academia Internacional de Leyes y un biblioteca donde puedes encontrar todos los libros sobre leyes que hablan de la paz. La visita fue muy importante para nuestro proyecto.